W dniach 19 i 26 października miały miejsce patrole prewencyjne na Garbie Pińczowskim. Uczestniczyła w nich młodzież z Liceum Ogólnokształcącego im. Hugona Kołłątaja, Gimnazjum nr 2 w Pińczowie oraz Ośrodka Wychowawczego w Podzamczu Chęcińskim. Rozpoczęły się one wykładem o ochronie przyrody wygłoszonym przez doktora Cezarego Jastrzębskiego z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Pogadanki na tematy związane z bezpieczeństwem wygłosili również funkcjonariusze policji i straży pożarnej. Pomimo złych prognoz pogoda dopisała, co było ważne dla głównego zadania jakie miała do wykonania młodzież, czyli wzmocnienia populacji roślin typowych dla muraw kserotermicznych. Na dziewięciu odpowiednio przygotowanych stanowiskach zasiano nasiona lnu włochatego, dziewięćsiła popłocholistnego, chabra wełnistego i kocimiętki właściwej. Efekty swojej pracy młodzież uczestnicząca w patrolach będzie mogła sprawdzić za kilka miesięcy, bo chociaż zakwitł zawilec wielkokwiatowy, to jednak mamy jesień, a nie wiosnę.

Podsumowaliśmy czteroletnie działania prowadzone podczas naszego projektu. Dwudniowe spotkanie w Busku Zdroju było okazją na opowiedzenie o efektach naszych działań i dyskusję na temat przyszłości owczarstwa na Ponidziu. Kilkudziesięciu uczestników, wśród których były również osoby pracujące w projektach LIFE w Grecji, Belgii i na Węgrzech zapoznało się z przebiegiem naszego projektu i jego efektach.

W ramach konferencji przedstawione zostały następujące referaty:

„Podsumowanie wyników realizacji projektu LIFE13 NAT/PL/000038” – Wojciech Sołtysiak, ZŚiNPK w Kielcach,

„Wyniki monitoringu przyrodniczego prowadzonego w ramach projektu LIFE” – Mariusz Simka, OBiKS Katowice,

„Co nowego w programie LIFE” – Ireneusz Mirowski, NFOŚiGW w Warszawie,

„Ochronna czynna  – recepta na zachowanie bioróżnorodności” – prof. Małgorzata Jankowska – Błaszczuk z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach,

„Ochrona siedlisk przyrodniczych Ponidzia, a proces rozwoju społecznego i ekonomicznego wsi” – profesor Czesław Nowak z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie

„Eko Serwis – potrzeba czy konieczność?” oraz „Małe przeżuwacze w środowisku przyrodniczym i w kulturze”– profesor Andrzej Junkuszew z Uniwersytetu Przyrodniczego  w Lublinie

„Biodiversity business jako narzędzie w ochronie przyrody” – profesor Tadeusz Zając z Instytutu Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk

Podczas dyskusji zastanawiano się nad społecznymi efektami przywrócenia owczarstwa na Ponidziu i sposobami zwiększenia jego ekonomicznej opłacalności

Drugiego dnia konferencji odbyła się wycieczka terenowa. W świetlistej dąbrowie w Młodzawach nie było już co prawda owiec, ale wciąż można było obserwować koniki polskie zachęcone jabłkami do kontaktu z naszymi gośćmi, a na Serpentynach takie samo zainteresowanie jak owce wzbudzały pasące się razem z nimi lamy – ciekawskie i pilnujące swojego stada owiec.

Ten niedzielny piknik na pińczowskich błoniach był naprawdę „full wypas”. Celem jaki sobie postawiliśmy realizując nasz projekt było promowanie owczarstwa ekologicznego związanego z ochroną muraw kserotermicznych. To jest już ostatni sezon wypasu w ramach realizacji projektu, ale owce na dobre zadomowiły się na Ponidziu, stado się powiększa i wypas będzie prowadzony przez kolejne lata z pożytkiem dla chronionych muraw i hodowców.

Zapraszaliśmy całe rodziny i przyszły całe rodziny. Warto było, bo atrakcje były dla wszystkich. Największą z nich było oczywiście podziwianie sprawnej pracy postrzygaczy owiec. Dopisała pogoda, więc do dmuchanej zjeżdżalni ustawiła się długa kolejka najmłodszych dzieci. Było też malowanie twarzy i zabawa klockami. Stoisko Zespołu Świętokrzyskich i Nadnidziańskich Parków Krajobrazowych miało chyba największe powodzenie. Można było tutaj sprawdzić swoją wiedzę o przyrodzie Ponidzia, ułożyć puzzle z mapą parków krajobrazowych, czy pokolorować obrazek – na przykład jelonka rogacza. Na scenie przez cztery godziny  występowały na zmianę dwa zespoły pieśni i tańca: Honaj z Dursztyna na Spiszu i Furmani z Bodzentyna.

Oprócz tego można było skosztować specjałów przygotowanych przez Koło Gospodyń Wiejskich z Koperni, pysznych serów z gospodarstwa Łukasików, czy gulaszu z jagnięciny serwowanego przez restaurację „Zamek Dersława” z Buska.

Kto nie zdążył być z nami wczoraj może obejrzeć krótki reportaż: strzyżenie owiec i występy zespołów, szkoda tylko, że nie można spróbować pysznego gulaszu.

Koniki polskie to prymitywna rasa niewielkich koni, których dzikimi przodkami były żyjące niegdyś w lasach Polski i Litwy tarpany. W Puszczy Białowieskiej przetrwały do XVIII wieku. Wówczas odłowiono ostatnie dziko żyjące  stado. Początkowo  były przyrodniczą atrakcją, a ich regularna hodowla prowadzona jest w Polsce od 1923 roku.

Nasze koniki polskie dobrze się czują w świetlistej dąbrowie w Młodzawach i dzielnie wspierają stado owiec zgryzając odrosty krzewów i podszytu. Dwa ogiery i trzy klacze, które przyjechały do nas z Nadpilicznych Parków Krajobrazowych przywykły już do towarzyszących im stale owiec i kóz. Konie chętnie podjadają siano  z owczych paśników. Ich przysmakiem jest jednak suchy chleb, a kostki cukru gotowe są jeść z ręki.

Materiał TVP3 Kielce: http://kielce.tvp.pl/38413798/koniki-polskie-kiedys-zwane-tarpanami-biegaja-po-dabrowach

Na upalną i suchą wiosnę narzekają rolnicy, ale takie warunki odpowiadają roślinom rosnącym na naszej plantacji. Nic w tym dziwnego – przecież to rośliny stepowe i ciepłolubne. Dziewięćsiły popłocholistne zawiązują kwiaty. Pięknie, na niebiesko kwitnie len włochaty, a krzak chabra wełnistego (Centaurea solstitialis) jest nadzwyczaj okazały. Sierpiki przekwitły, więc przystąpiliśmy do zbioru ich nasion. Przekwitł również dyptam jesionolistny, a ponieważ „strzela” swoimi nasionami na odległość nawet kilku metrów, więc żeby je zebrać owinęliśmy torebki nasienne gazą.