Strzyża

Dla naszego stada było to pierwsze spotkanie z nożycami – czy raczej maszynką do strzyżenia. Nic więc dziwnego, że owce przezornie schowały się w bezpiecznym miejscu za słomianą barykadą wysyłając na zwiad ciekawskie kozy. Kiedy jednak trafiały po kolei na „fryzjerski fotel” były całkiem spokojne. Strzyżenie nie trwa zresztą długo – doświadczony postrzygaczowi zajmuje góra kilka minut. W tej konkurencji odbywają się nawet mistrzostwa świata. Najlepsi postrzygacze potrafią ostrzyc nawet 700 owiec w 8 godzin, czyli półtorej owcy w minutę, a  w Nowej Zelandii strzyżenie owiec od 1994 roku uznawane jest za sport narodowy.

Czarnogłówki to owce ogólnoużytkowe, które hodowane są na mięso i właśnie dla pozyskiwania wełny. Strzyża odbywa się raz lub dwa razy do roku w zależności od przeznaczenia wełny. Roczny przyrost wełny wynosi około 10 centymetrów, a z jednej owcy uzyskujemy około 4 kg runa.

Lżejsze o kilka kilogramów i pozbawione wełny owce sprawiały wrażenie trochę zdziwionych, ale szybko oswajały się z nową sytuacją, zresztą do redyku czyli wyprowadzania owiec na letnie pastwiska jeszcze kilka tygodni i wełna im nieco odrośnie.